ماه ششم | روز بیست و یکم

 بامداد


مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه ای گذاشت تا در اثرِ قدمهای وی رفتار نمائید.

     هر که خواهد مُقّدم بر شما شود، غلام همه باشد. زیرا که پسر انسان نیامده تا مخدوم شود بلکه تا خدمت کند.

     عیسی ناصری … سِیر کرده، اعمال نیکو بجا می آورد – بارهای سنگین یکدیگر را متحمل شوید و بدین نوع شریعتِ مسیح را بجا آرید.

     حلم و رافت مسیح – با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.

     ای پدر اینها را بیامرز، زیرا که نمی دانند چه می کنند.

     با یکدیگر مهربان باشید و رحیم و همدیگر را عفو نمائید چنانکه خدا در مسیح شما را هم آمرزیده است.

     هر که گوید که در وی می مانم، به همین طریقی که او سلوک می نمود، او نیز باید سلوک کند – به سوی پیشوا و کامل کنندۀ ایمان یعنی عیسی نگران باشیم که به جهت آن خوشی که پیش او موضوع بود، بی حرمتی را ناچیز شمرده، متحمل صلیب گردید و به دستِ راستِ تختِ خدا نشسته است.

اول پطرس 21:2 ؛ مرقس 45:10 ؛ اعمال رسولان 38:10 ؛ غلاطیان 2:6 ؛ دوم قرنتیان 1:10 ؛ فیلیپیان 3:2 ؛ لوقا 34:23 ؛ افسسیان 32:4 ؛ اول یوحنا 6:2 ؛ عبرانیان 2:12

شامگاه


او را جستجو کردم و نیافتم. او را خواندم و جوابم نداد.

     آه ای خداوند چه بگویم؟ بعد از آنکه اسرائیل از حضور دشمنان خود پشت داده اند … خداوند به یوشع گفت: برخیز. چرا تو به اینطور به روی خود افتاده ای؟ اسرائیل گناه کرده … و از چیزِ حرام هم گرفته … بلکه انکار کرده، آن را در اسبابِ خود گذاشته اند.

     هان دستِ خداوند کوتاه نیست تا نرهاند و گوش او سنگین نِی تا نشنود. لیکن خطایای شما در میان شما و خدای شما حایل شده است و گناهان شما روی او را از شما پوشانیده است تا نشنود.

     اگر بدی را در دلِ خود منظور می داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

     ای حبیبان، هرگاه دلِ ما ما را مذمت نکند، در حضور خدا اعتماد داریم و هر چه سؤال کنیم، از او می یابیم از آن جهت که احکام او را نگاه می داریم و به آنچه پسندیدۀ اوست عمل می نمائیم.

غزل غزلها 6:5 ؛ یوشع 7: 8 و 10-11 ؛ اشعیا 59: 1-2 ؛ مزمور 18:66 ؛ اول یوحنا 3: 21-22