ماه هشتم | روز نوزدهم

 بامداد


            مِثلِ آن قُدّوس، که شما را خوانده است، خودِ شما نیز در هر سیرت مُقدّس باشید.

            می دانید که هر یکی از شما را … نصیحت و دلداری می نمودیم. و وصیّت می کردیم که رفتار کنید به طورِ شایستۀ خدائی که شما را به ملکوت و جلالِ خود می خواند – فضائلِ او را، که شما را از ظلمت به نورِ عجیب خود خوانده است، اعلام نمائید.

            زیرا که پیشتر ظلمت بودید. لیکن الحال در خداوند نور می باشید. پس، چون فرندانِ نور رفتار کنید. زیرا که میوۀ نور در کمال نیکوئی و عدالت و راستی است. و تحقیق نمائید که پسندیدۀ خداوند چیست. و در اعمالِ بی ثمرِ ظلمت شریک مباشید بلکه آنها را مذمّت کُنید – پُر شوید از میوۀ عدالت که به وسیلۀ عیسی مسیح برای تمجید و حمد خداست.

            بگذارید نورِ شما بر مردم بتابد تا اعمالِ نیکوی شما را دیده، پدرِ شما را که در آسمان است تمجید نمایند – خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کُنید، همه را برای جلالِ خدا بکُنید.

اول پطرس 15:1 ؛ اول تسالونیکیان 2: 11-12 ؛ اول پطرس 9:2 ؛ افسسیان 5: 8-11 ؛ فیلیپیان 11:1 ؛ متی 16:5 ؛ اول قرنتیان 31:10

شامگاه


از من سؤال نمائید و پسران مرا و اعمال دستهای مرا به من تفویض نمائید.

            دلِ تازه به شما خواهم داد و روحِ تازه در اندرون شما خواهم نهاد و دلِ سنگی را از جسد شما دور کرده، دلِ گوشتین به شما خواهم داد و روحِ خود را در اندرون شما خواهم نهاد و شما را به فرایضِ خود سالک خواهم گردانید … خداوند یهُوّه چنین می گوید: برای این، بارِ دیگر خاندان اسرائیل از من مسئلت خواهند نمود تا آن را برای ایشان به عمل آورم.

            هر گاه دو نفر از شما در زمین در بارۀ هر چه که بخواهند مُتفّق شوند، هر آینه از جانبِ پدرِ من که در آسمان است برای ایشان کرده خواهد شد. زیرا جائی که دو یا سه نفر به اسم من جمع شوند، آنجا در میان ایشان حاضرم.

            به خدا ایمان آورید. زیرا که هر آینه به شما می گویم: هر که بدین کوه گوید منتقل شده به دریا افکنده شو و در دل خود شک نداشته باشد بلکه یقین دارد که آنچه گوید می شود، هر آینه هر آنچه گوید بدو عطا شود.

اشعیا 11:45 ؛ حزقیال 36: 26-27 و 37 ؛ متی 18: 19-20 ؛ مرقس 11: 22-23