ماه پنجم | روز دهم

 بامداد


از این جهت پسر خدا ظاهر شد تا اعمال ابلیس را باطل سازد.

     ما را کُشتی گرفتن با خون و جسم نیست بلکه با ریاستها و قدرتها و جهان داران این ظلمت و با فوجهای روحانی شرارت در جایهای آسمانی – پس چون فرزندان در خون و جسم شراکت دارند او نیز همچنان در این هر دو شریک شد تا به وساطت موت، صاحبِ قدرتِ موت یعنی ابلیس را تباه سازد – و از خویشتن ریاسات و قوّات را بیرون کرده آنها را علانیه آشکار نمود چون در آن بر آنها ظفر یافت – آوازی بلند در آسمان شنیدم که می گوید: اکنون نجات و قوت و سلطنتِ خدایِ ما و قدرت مسیحِ او ظاهر شد زیرا که آن مُدّعیِ برادرانِ ما که شبانه روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می کند به زیر افکنده شد. و ایشان به وساطت خون برّه و کلام شهادت خود بر او غالب آمدند و جان خود را دوست نداشتند.

     شکر خدا راست که ما را به واسطۀ خداوند ما عیسی مسیح ظفر می دهد.

اول یوحنا 8:3 ؛ افسسیان 12:6 ؛ عبرانیان 14:2 ؛ کولسیان 15:2 ؛ مکاشفه 12: 10-11 ؛ اول قرنتیان 57:15


شامگاه


باطلِ اباطیل؛ همه چیز باطل است.

     سالهای خود را مثل خیالی بسر بُرده ایم. ایّامِ عُمر ما هفتاد سال است و اگر از بنیه هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت و بطالت است زیرا به زودی تمام شده پرواز می کنیم.

اگر فقط در این جهان در مسیح امیدواریم، از جمیع مردم بدبخت تریم – زانرو که در اینجا شهری باقی نداریم بلکه آینده را طالب هستیم – من که یهُوّه می باشم تبدیل نمی پذیرم – اما وطن ما در آسمان است که از آنجا نیز نجات دهنده یعنی عیسی مسیح خداوند را انتظار می کشیم. که شکل جسد ذلیل ما را تبدیل خواهد نمود تا به صورت جسد مجید او مُصوّر شود بر حسب عملِ قوتِ خود که همه چیز را مطیع خود بگرداند – خلقت مطیع بطالت شد؛ نه به ارادۀ خود بلکه به خاطر او که آن را مطیع گردانید.

     عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابدالآباد همان است – قُدّوس، قُدّوس ، خداوند خدایِ قادرِ مطلق که بود و هست و می آید.

جامعه 2:1 ؛ مزمور 90: 9-10 ؛ اول قرنتیان 19:15 ؛ عبرانیان 14:13 ؛ ملاکی 6:3 ؛ فیلیپیان 3: 20-21 ؛ رومیان 20:8 ؛ عبرانیان 8:13 ؛ مکاشفه 8:4