ماه چهارم | روزبیست و دوم

 بامداد


اگر قربانی او قربانی سوختنی از گاو باشد آن را نرّ بی عیب بگذارند. و آن را نزد خیمۀ اجتماع بیاورد تا به حضور خداوند مقبول شود. و دست خود را بر سر قربانی سوختنی بگذارد و برایش مقبول خواهد شد تا به جهت او کفّاره کند.

     خدا برّۀ قربانی را برای خود مُهیا خواهد ساخت – اینک برّۀ خدا که گناه جهان را بر می دارد – مُقدس شده ایم به قربانی جسد عیسی مسیح یک مرتبه فقط – در راه بسیاری فدا سازد.

     کسی آن را از من نمی گیرد بلکه من خود آن را می نهم. قدرت دارم آن را بنهم و قدرت دارم آن را باز گیرم.

     ایشان را مجاناً دوست خواهم داشت – پسر خدا … مرا محبت نمود و خود را برای من داد.

     او را که گناه نشناخت در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالت خدا شویم – ما را به آن مستفیض گردانید در آن حبیب.

لاویان 1: 3-4 ؛ پیدایش 8:22 ؛ یوحنا 29:1 ؛ عبرانیان 10:10 ؛ متی 28:20 ؛ یوحنا 18:10 ؛ هوشع 4:14 ؛ غلاطیان 20:2 ؛ دوم قرنتیان 21:5 ؛ افسسیان 6:1

شامگاه


رحمت تو به من عظیم است و جان مرا از هاویه اسفل رهانیده ای.

     از او بترسید که قادر است بر هلاک کردن روح و جسم را نیز در جهنم.

     مترس زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم. پس تو از آنِ من هستی … من، من یهُوّه هستم و غیر از من نجات دهنده ای نیست … من هستم؛ من که به خاطر خود خطایای تو را محو ساختم و گناهان تو را به یاد نخواهم آورد – آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می نمایند.  هیچ کس هرگز برای برادر خود فدیه نخواهد داد و کفّارۀ او را به خدا نخواهد بخشید. زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست – من کفّاره ای پیدا نموده ام – خدا که در رحمانیت دولتمند است از حیثیّتِ محبتِ عظیمِ خود که با ما نمود ما را نیز که در خطایا مُرده بودیم با مسیح زنده گردانید.

     در هیچکس غیر از او نجات نیست زیرا که اسمی دیگر زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان باید ما نجات یابیم .

مزمور 13:86 ؛ متی 28:10 اشعیا 43: 1 و 11 و 25 ؛ مزمور 49: 6-8 ؛ ایوب 24:33 ؛ افسسیان 2: 4-5 ؛ اعمال رسولان 12:4