بامداد

احکام او گران نیست.

     ارادۀ فرستندۀ من این است ک هر که پسر را دید و بدو ایمان آورد، حیات جاودانی داشته باشد – و هر چه سؤال کنیم، از او می یابیم، از آنجهت که احکام او را نگاه می داریم و به آنچه پسندیدۀ اوست، عمل می نمائیم.

     یوغِ من خفیف است و بارِ من سبک – اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید … هر که احکامِ مرا دارد و آنها را حفظ کند، آن است که مرا محبت می نماید؛ و آنکه مرا محبت می نماید، پدر من او را محبت خواهد نمود و من او را محبت خواهم نمود و خود را به او ظاهر خواهم ساخت.

     خوشابحال کسیکه حکمت را پیدا کند، و شخصی که فطانت را تحصیل نماید … طریقهای وی طریقهای شادمانی است و همۀ راههای وی سلامتی می باشد – آنانی را که شریعتِ تو را دوست می دارند، سلامتیِ عظیم است و هیچ چیز باعث لغزشِ ایشان نخواهد شد – بر حسبِ انسانیتِ باطنی به شریعتِ خدا خشنودم.

     این است حُکمِ او که به اسمِ پسرِ او عیسی مسیح ایمان آوریم و یکدیگر را محبت نمائیم – محبت به همسایۀ خود بدی نمی کند پس محبت تکمیلِ شریعت است.

اول یوحنا 3:5 ؛ یوحنا 40:6 ؛ اول یوحنا 22:3 ؛ متی 30:11  ؛ یوحنا 14: 15 و 21 ؛ امثال سلیمان 3: 13 و 17 ؛ مزمور 165:119 ؛ رومیان 22:7 ؛ اول یوحنا 23:3 ؛ رومیان 10:13

شامگاه

خطایای جوانی و عصیانم را به یاد میاور.

     تقصیرهای تو را مثل ابرِ غلیظ و گناهانت را مانند ابر محو ساختم – من هستم، من که به خاطرِ خود خطایای تو را محو ساختم و گناهانِ تو را به یاد نخواهم آورد.

     خداوند می گوید: بیائید تا با همدیگر محاجه نمائیم. اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد، مانند برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ باشد، مانند پشم خواهد شد – عصیانِ ایشان را خواهم آمُرزید و گناهانِ ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد – تو جمیع گناهانِ ایشان را به عُمق های دریا خواهی انداخت.

     از راهِ لُطف جانم را از چاهِ هلاکت برآوردی زیرا که تمامی گناهانم را پُشت سرِ خود انداختی – کیست خدائی مثل تو که عصیان را می آمُرزد؟ … او خشمِ خود را تا به ابد نگاه نمی دارد زیرا رحمت را دوست می دارد – مر او را که مرا محبت می نماید و ما را از گناهانِ ما به خونِ خود شُست … جلال و توانائی باد تا ابدالآباد آمین.

مزمور 7:25 ؛ اشعیا 22:44 ؛ اشعیا 25:43 ؛ اشعیا 18:1 ؛ ارمیا 34:31 ؛ میکا 19:7 ؛ اشعیا 17:38 ؛ میکا 18:7 ؛ مکاشفه 1: 5 و 7