بامداد

در من بمانید و من در شما.

     با مسیح مصلوب شده ام ولی زندگی می کنم لیکن نه من بعد از این، بلکه مسیح در من زندگی می کند. و زندگانی که الحال در جسم می کنم، به ایمانِ بر پسرِ خدا می کنم که مرا محبت نمود و خود را برای من داد.

     می دانم که در من یعنی در جسدم هیچ نیکویی ساکن نیست، زیرا که اراده در من حاضر است اما صورتِ نیکو کردن نِی … وای بر من که مردِ شقّی ای هستم! کیست که مرا از جسمِ این موت رهائی بخشد؟ خدا را شکر می کنم به وساطتِ خداوندِ ما عیسی مسیح.

     اگر مسیح در شما است، جسم به سبب گناه مُرده است و اما روح، به سببِ عدالت، حیات است – به شرطی که در ایمان بنیاد نهاده و قایم بمانید و جنبش نخورید از امیدِ انجیل که در آن تعلیم یافته اید.

     ای فرزندان، در او ثابت بمانید تا چون ظاهر شود، اعتماد داشته باشیم و در هنگامِ ظهورش از وی خجل نشویم – هر که گوید که در وی می مانم، به همین طریقی که او سلوک می نمود، او نیز باید سلوک کند.

یوحنا 4:15 ؛ غلاطیان 20:2 ؛ رومیان 7: 18 و 24-25 ؛ رومیان 10:8 ؛ کولسیان 23:1 ؛ اول یوحنا 28:2 ؛ اول یوحنا 6:2

شامگاه

     آیا تو به پسر خدا ایمان داری؟

     ای آقا کیست تا به او ایمان آورم؟

     فروغ جلالش و خاتم جوهرش – آن متبارک و قادر و وحید و ملک الملوک و رب الارباب … که تنها لایموت و ساکن در نوری است که نزدیک آن نتوان شد و احدی از انسان او را ندیده و نمی تواند دید. او را تا ابدالآباد اکرام و قدرت باد. آمین.

     من هستم الف و یا؛ اول و آخر می گوید آن خداوند خدا که هست و بود و می آید؛  قادر علی الاطلاق.

     خداوندا، ایمان دارم – می دانم به کِه ایمان آوردم و مرا یقین است که او قادر است که امانت مرا تا به آن روز حفظ کند.

     اینک می نهم در صهیون سنگی سر زاویه؛ برگزیده و مُکرّم و هر که به وی ایمان آورد، خجل نخواهد شد. پس شما را که ایمان دارید اکرام است.

یوحنا 35:9 ؛ یوحنا 36:9 ؛ عبرانیان 3:1 ؛ اول تیموتاؤس 6: 15-16 ؛ مکاشفه 8:1 ؛ یوحنا 38:9 ؛ دوم تیموتاؤس 12:1 ؛ اول پطرس 2: 6-7