بامداد

می باید همیشه دُعا کرد و کاهلی نورزید.

     کیست از شما که دوستی داشته باشد و نصف شب نزد وی آمده، بگوید: ای دوست، سه قُرص نان به من قرض ده، چونکه یکی از دوستان من از سفر بر من وارد شده و چیزی ندارم که پیش او گذارم. پس از اندرون در جواب گوید: مرا زحمت مده، زیرا که الآن در بسته است و بچه های من در رختخواب با من خفته اند، نمی توانم برخاست تا به تو دهم. به شما می گویم هر چند به علّتِ دوستی برنخیزد تا بدو دهد، لیکن به جهتِ لجاجت خواهد برخاست و هر آنچه حاجت دارد، بدو خواهد داد – با دُعا و التماسِ تمام در هر وقت در روح دُعا کنید و برای همین به اصرار و التماسِ تمام به جهتِ همۀ مُقدّسین بیدار باشید.

     تا مرا برکت ندهی، تو را رها نکنم … با خدا و با انسان مُجاهده کردی و نُصرت یافتی – در دُعا مواظب باشید و در آن با شکر گزاری بیدار باشید.

     (عیسی) بر فراز کوه برآمد تا عبادت کند و آن شب را در عبادتِ خدا به صبح آورد.

لوقا 1:18 ؛ لوقا 11: 5-8 ؛ افسسیان 18:6 ؛ پیدایش 32: 26 و 28 ؛ کولسیان 2:4 ؛ لوقا 12:6

شامگاه

جمیع خطایایم را بیامُرز.

     خداوند می گوید: بیائید تا با همدیگر محاجه نمائیم. اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد، مانند برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ باشد، مانند پشم خواهد شد.

     خاطر جمع دار که گناهانت آمرزیده شد – من هستم؛ من که به خاطر خود خطایای تو را محو ساختم و گناهان تو را به یاد نخواهم آورد.

     پسران انسان را قدرتِ آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست – در وی به سببِ خونِ او فدیه یعنی آمرزش گناهان را به اندازۀ دولتِ فیضِ او یافته ایم – نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محضِ رحمتِ خود ما را نجات داد به غُسلِ تولد تازه و تازگی که از روح القدس است؛ که او را به ما به دولتمندی افاضه نمود، به توسطِ نجات دهندۀ ما عیسی مسیح – همۀ خطایای شما را آمرزید، و آن دست خطّی را که ضدّ ما و مشتمل بر فرائض و به خلاف ما بود، محو ساخت و آن را به صلیبِ خود میخ زده، از میان برداشت.

مزمور 18:25 ؛ اشعیا 18:1 ؛ متی 2:9 ؛ اشعیا 25:43 ؛ متی 6:9 ؛ افسسیان 7:1 ؛ تیطس 3: 5-6 ؛ کولسیان 2: 13-14