بامداد

هرکه تشنه باشد، نزد من آید و بنوشد.

            جانِ من مشتاق، بلکه کاهیده شده است برای صحنهای خداوند. دلم و جسدم برای خدای حّی صیحه می زند – ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنۀ تو است و جسدم مشتاقِ تو در زمینِ خشکِ تشنۀ بی آب. چنانکه در قُدس بر تو نظر کردم تا قُوّت و جلالِ تو را مشاهده کنم.

            ای جمیعِ تشنگان، نزد آبها بیائید، و همۀ شما که نقره ندارید، بیائید بخرید و بخورید. بیائید و شراب و شیر را بی نقره و بی قیمت بخرید – روح و عروس می گویند: بیا! و هر که می شنود بگوید: بیا! و هرکه تشنه باشد، بیاید و هر که خواهش دارد، از آبِ حیات بی قیمت بگیرد – کسی که از آبی که من به او می دهم بنوشد، ابداً تشنه نخواهد شد، بلکه آن آبی که به او می دهم در او چشمۀ آبی گردد که تا حیات جاودانی می جوشد – خونِ من، آشامیدنی حقیقی است.

ای دوستان بخورید، و ای یاران بنوشید، و به سیری بیاشامید.

یوحنا 37:7 ؛ مزمور 2:84 ؛ مزمور 63: 1-2 ؛ اشعیا 1:55 ؛ مکاشفه 17:22 ؛ یوحنا 14:4 ؛ یوحنا 55:6 ؛ غزل غزلها 1:5

شامگاه

            شما نمک جهانید …

            غیر فاسد

            تولد تازه یافتید، نه از تخم فانی بلکه از غیر فانی، یعنی به کلام خدا که زنده و تا ابدالآباد باقی است – هر که به من ایمان آورد، اگر مُرده باشد، زنده گردد – … پسران خدا می باشند چونکه پسران قیامت هستند – خدای غیر فانی را.

            هرگاه کسی روح مسیح را ندارد، وی از آن او نیست. و اگر مسیح در شما است، جسم به سبب گناه مُرده است و اما روح، به سبب عدالت، حیات است. و اگر روح او که عیسی را از مُردگان برخیزانید در شما ساکن باشد، او که مسیح را از مُردگان برخیزانید، بدنهای فانی شما را نیز زنده خواهد ساخت به روح خود که در شما ساکن است – در فساد کاشته می شود، و در بی فسادی بر می خیزد.

            در خود نمک بدارید و با یکدیگر صلح نمائید – هیچ سخنِ بد از دهان شما بیرون نیاید، بلکه آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکو باشد تا شنوندگان را فیض رساند.

متی 13:5 ؛ اول پطرس 4:3 ؛ اول پطرس 23:1 ؛ یوحنا 25:11 ؛ لوقا 36:20 ؛ رومیان 23:1 ؛ رومیان 8: 9-11 ؛ اول قرنتیان 42:15 ؛ مرقس 50:9 ؛ افسسیان 29:4