بامداد

            من هستم، من که شما را تسلّی می دهم.

            مُتبارک باد خدا و پدرِ خداوندِ ما عیسی مسیح که پدر رحمتها و خدای جمیعِ تسلّیات است، که ما را در هر تنگیِ ما تسلّی می دهد تا ما بتوانیم دیگران را در هر مُصیبتی که باشد تسلّی نمائیم، به آن تسلّی که خود از خدا یافته ایم – چنانکه پدر بر فرزندانِ خود رؤف است، همچنان خداوند بر ترسندگانِ خود رأفت می نماید. زیرا جبلّتِ ما را می داند و یاد می دارد که ما خاک هستیم – مثل کسی که مادرش او را تسلّی دهد، همچنین من شما را تسلّی خواهم داد – تمامِ اندیشۀ خود را به او واگذارید زیرا که او برای شما فکر می کند.

            تو ای خداوند، خدای رحیم و کریم هستی؛ دیرغضب و پُر از رحمت و راستی.

            تسلّی دهند ای دیگر … یعنی روحِ راستی – روح نیز ضعفِ ما را مدد می کند.

            خدا هر اشکی را از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد. و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اول درگذشت.

اشعیا 12:51 ؛ دوم قرنتیان 1: 3-4 ؛ مزمور 103: 13-14 ؛ اشعیا 13:66 ؛ اول پطرس 7:5 ؛ مزمور 15:86 ؛ یوحنا 14: 16-17 ؛ رومیان 26:8 ؛ مکاشفه 4:21

شامگاه

شما را به شراکتِ پسرِ خود … خوانده است.

            از خدای پدر اکرام و جلال یافت، هنگامی که آوازی از جلال کبریائی به او رسید که، این است پسرِ حبیب من، که از وی خشنودم – ملاحظه کنید چه نوع محبت پدر به ما داده است تا فرزندان خدا خوانده شویم.

            چون فرزندانِ عزیز به خدا اقتدا کنید – هرگاه فرزندانیم، وارثان هم هستیم، یعنی وَرَثۀ خدا و هم ارث با مسیح.

            که فروغ جلالش و خاتم جوهرش … – بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است تمجید نمایند.

            پیشوا و کامل کنندۀ ایمان، یعنی عیسی … که بجهت آن خوشی که پیش او موضوع بود، بی حرمتی را ناچیز شمرده، متحمل صلیب گردید – این را در جهان می گویم تا خوشیِ مرا در خود کامل داشته باشند – به اندازه ای که دردهای مسیح در ما زیاده شود، به همین قِسم تسلّیِ ما نیز به وسیلۀ مسیح می افزاید.

اول قرنتیان 9:1 ؛ دوم پطرس 17:1 ؛ اول یوحنا 1:3 ؛ افسسیان 1:5 ؛ رومیان 17:8 ؛ عبرانیان 3:1 ؛ متی 16:5 ؛ عبرانیان 2:12 ؛ یوحنا 13:17 ؛ دوم قرنتیان 5:1