بامداد

ای دخترم، آرام بنشین!

            با حذر و آرام باش. مترس و دلت ضعیف نشود – باز ایستید و بدانید که من خدا هستم – آیا به تو نگفتم اگر ایمان بیاوری، جلال خدا را خواهی دید؟ – کبریای انسان خم شود و تکبُّرِ مردان پست خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهائی متعال خواهد بود.

            مریم … نزد پایهای عیسی نشسته، کلام او را می شنید … مریم آن نصیبِ خوب را اختیار کرده است که از او گرفته نخواهد شد – به انابت و آرامی نجات می یافتید و قُوّتِ شما از راحت و اعتماد می بود – در دلها بر بسترهای خود تفکُّر کنید و خاموش باشید – نزدِ خداوند ساکت شو و منتظرِ او باش و از شخصِ فرخنده طریق و مردِ حیله گر خود را مشوش مساز.

            از خبرِ بد نخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر خداوند توکُّل دارد. دلِ او استوار است.

            هر که ایمان آوَرَد، تعجیل نخواهد نمود.

روت 18:3 ؛ اشعیا 4:7 ؛ مزمور 10:46 ؛ یوحنا 40:11 ؛ اشعیا 17:2 ؛ لوقا 10: 39 و 42 ؛ اشعیا 15:30 ؛ مزمور 4:4 ؛ مزمور 7:37 ؛ مزمور 112: 7-8 ؛ اشعیا 16:28

شامگاه

آنچه من می کنم الآن تو نمی دانی، لکن بعد خواهی فهمید.

            به یاد آور تمامیِ راه را که یهُوِه، خدایت، تو را این چهل سال در بیابان رهبری نمود تا تو را ذلیل ساخته، بیازماید، و آنچه را که در دلِ تو است بداند، که آیا اوامرِ او را نگاه خواهی داشت یا نه.

            چون از تو گُذر کردم بر تو نگریستم و اینک زمانِ تو زمانِ محبت بود. پس دامنِ خود را بر تو پهن کرده … خداوند یهُوّه می گوید که با تو قسم خوردم و با تو عهد بستم و از آنِ من شدی – هر که را خداوند دوست می دارد، توبیخ می فرماید.

            ای حبیبان، تعجُّب منمائید از این آتشی که در میان شماست و به جهتِ امتحانِ شما می آید که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد. بلکه به قدری که شریکِ زحماتِ مسیح هستید، خوشنود شوید تا در هنگام ظهورِ جلالِ وی شادی و وجد نمائید – زیرا که این زحمتِ سبکِ ما که برای لحظه ای است، بارِ جاودانیِ جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا می کند. در حالی که ما نظر نمی کنیم به چیزهای دیدنی، بلکه به چیزهای نادیدنی، زیرا که آنچه دیدنی است، زمانی است و نادیدنی جاودانی.

یوحنا 7:13 ؛ تثنیه 2:8 ؛ حزقیال 8:16 ؛ عبرانیان 6:12 ؛ اول پطرس 4: 12-13 ؛ دوم قرنتیان 4: 17-18