بامداد

خدا انسان نیست که دروغ بگوید و از بنی آدم نیست که به ارادۀ خود تغییر بدهد.

            پدرِ نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گَردِش نیست – عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابدالآباد همان است.

            راستیِ او تو را مَجَّن و سپر خواهد بود.

            چون خدا خواست که عدمِ تغییرِ ارادۀ خود را به وارثانِ وعده به تأکیدِ بی شمار ظاهر سازد، قسم در میان آورد. تا به دو امرِ بی تغییر، که ممکن نیست خدا در آنها دروغ گوید، تسلّیِ قوی حاصل شود برای ما که پناه بُردیم تا به آن اُمیدی که در پیش ما گذارده شده است تمسُّک جوئیم.

            خدای امین که عهد و رحمت خود را با آنانی که او را دوست می دارند و اوامرِ او را به جا می آورند تا هزار پُشت نگاه میدارد – همۀ راههای خداوند رحمت و حق است برای آنانی که عهد و شهاداتِ او را نگاه می دارند – خوشابحال آن که خدای یعقوب مددکارِ اوست؛ که امیدِ او بر یهُوّه خدای وی می باشد … که راستی را نگاه دارد تا ابدالآباد.

اعداد 19:23 ؛ یعقوب 17:1 ؛ عبرانیان 8:13 ؛ مزمور 4:91 ؛ عبرانیان 6: 17-18 ؛ تثنیه 9:7 ؛ مزمور 10:25 ؛ مزمور 146: 5-6

شامگاه

اگر در روز تنگی سُستی نمائی، قُوتِ تو تنگ می شود.

            ضعیفان را قُوت می بخشد و ناتوانان را قُدرتِ زیاده عطا می نماید – فیضِ من تو را کافی است زیرا که قُوتِ من در ضعف کامل می گردد – چون مرا خوانَد، او را اجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود و او را نجات داده مُعزَز خواهم ساخت – خدای ازلی مسکن تو است و در زیرِ تو بازوهای جاودانی است و دشمن را از حضور تو اخراج کرده.

            انتظارِ مُشفقی کشیدم ولی نبود؛ و برای تسلّی دهندگان، اما نیافتم.

            هر رئیس کهنه از میان آدمیان گرفته شده برای آدمیان مُقرّر می شود در امور الهی … که با جاهلان و گمراهان می تواند مُلایمت کند … همچنین مسیح … هر چند پسر بود به مصیبت هائی که کشید اطاعت را آموخت و کامل شده جمیع مطیعانِ خود را سببِ نجاتِ جاودانی گشت – او غمهای ما را بر خود گرفت و دردهای ما را بر خویش حمل نمود.

امثال سلیمان 10:24 ؛ اشعیا 29:40 ؛ دوم قرنتیان 9:12 ؛ مزمور 15:91 ؛ تثنیه 27:33 ؛ مزمور 20:69 ؛ عبرانیان 5: 1-2 و 5 و 8-9 ؛ اشعیا 4:53