بامداد

خداوند نصیبِ من است.

            همه چیز از آنِ شماست … و شما از مسیح و مسیح از خدا می باشد – نجات دهندۀ ما عیسی مسیح … که خود را در راهِ ما فدا ساخت – او را سَرِ همه چیز به کلیسا داد – مسیح هم کلیسا را محبت نمود و خویشتن را برای آن داد … تا کلیسای مجید را به نزدِ خود حاضر سازد که لکّه و چین یا هیچ چیز مِثلِ آن نداشته باشد بلکه تا مُقدّس و بی عیب باشد.

            جانِ من در خداوند فخر خواهد کرد – در خداوند شادیِ بسیار میکنم و جانِ من در خدایِ خود وجد می نماید زیرا که مرا به جامۀ نجات مُلبّس ساخته، ردایِ عدالت را به من پوشانید.

            کیست برای من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمی خواهم. اگر چه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرۀ دلم و حصّۀ من خداست تا ابدالآباد – خداوند را گفتم: تو خداوندِ من هستی … خداوند نصیبِ قسمت و کاسۀ من است. تو قُرعۀ مرا نگاه می داری. خِطِّه های من به جایهای خوش اُفتاد. میراث بَهی به من رسیده است.

مزمور 57:119 ؛ اول قرنتیان 3: 21 و 23 ؛ تیطس 2: 13-14 افسسیان 22:1 ؛ افسسیان 5: 25 و 27 ؛ مزمور 2:34 ؛ اشعیا 10:61 ؛ مزمور 73: 25-26 ؛ مزمور 16: 2 و 5-6

شامگاه

راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می نماید، اما عاقبتِ آن، طُرُقِ مُوت است.

            آنکه بر دلِ خود توکُل نماید احمق می باشد.

            کلامِ تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است – کارهای آدمیان به کلامِ لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم.

            اگر در میان تو نبی یا بینندۀ خواب از میان شما برخیزد، و آیت یا معجزه ای برای شما ظاهر سازد، و آن آیت یا معجزه واقع شود که از آن تو را خبر داده، گفت خدایانِ غیر را که نمی شناسی پیروی نمائیم، و آنها را عبادت کنیم، سخنان آن نبی یا بینندۀ خواب را مشنو، زیرا که یهُوّه، خدای شما، شما را امتحان می کند، تا بداند که آیا یهُوّه، خدای خود را به تمامی دل و به تمامی جان خود محبت می نمائید؟ یهُوّه خدای خود را پیروی نمائید و از او بترسید، و اوامرِ او را نگاه دارید، و قول او را بشنوید و او را عبادت نموده، به او مُلحق شوید.

            تو را حکمت خواهم آموخت و به راهی که باید رفت ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خود که بر تو است نصیحت خواهم فرمود.

امثال سلیمان 12:14 ؛ امثال سلیمان 26:28 ؛ مزمور 105:119 ؛ مزمور 4:17 ؛ تثنیه 13: 1-4 ؛ مزمور 8:32