بامداد

او نسلاً بعد نسل است بر آنانی که از او می ترسند.

            زهی عظمتِ احسانِ تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده ای و برای متوکّلانت پیش بنی آدم ظاهر ساخته ای. ایشان را در پردۀ روی خود از مکاید مردم خواهی پوشانید. ایشان را در خیمه ای از عداوتِ زبانها مخفی خواهی داشت.

            چون او را پدر می خوانید که بدون ظاهر بینی بر حسب اعمال هر کس داوری می نماید، پس هنگامِ غربتِ خود را با ترس صرف نمائید – خداوند نزدیک است به آنانی که او را به راستی می خوانند. آرزوی ترسندگانِ خود را بجا می آورد و تضرّعِ ایشان را شنیده، ایشان را نجات می دهد .

            چونکه دل تو نرم بود … بحضور خداوند متواضع شده لباس خود را دریدی و به حضور من گریستی، … خداوند می گوید: من نیز تو را اجابت فرمودم – به این شخص که مسکین و شکسته دل و از کلامِ من لرزان باشد نظر خواهم کرد – خداوند نزدیکِ شکسته دلان است و روحِ کوفتگان را نجات خواهد داد.

لوقا 50:1 ؛ مزمور 31: 19-20 ؛ اول پطرس 17:1 ؛ مزمور 145: 18-19 ؛ دوم پادشاهان 19:22 ؛اشعیا 2:66 ؛ مزمور 18:34

شامگاه

آنانی را که مرا تکریم نمایند تکریم خواهم نمود.

            هر که مرا پیش مردم اِقرار کُند، من نیز در حضورِ پدرِ خود که در آسمان است او را اِقرار خواهم کرد – هر که پدر یا مادر را بیش از من دوست دارد، لایقِ من نباشد و هرکه پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد، لایق من نباشد. و هر که صلیبِ خود را برنداشته از عقب من نیاید، لایقِ من نباشد. هر که جانِ خود را دریابد، آن را هلاک سازد و هر که جان خود را به خاطر من هلاک کرد، آن را خواهد دریافت.

            خوشابحال کسی که مُتحمّلِ تجربه شود زیرا که چون آزموده شُد، آن تاجِ حیاتی را که خداوند به مُحبّانِ خود وعده فرموده است خواهد یافت.

            از آن زحماتی که خواهی کشید مترس … لکن تا به مرگ امین باش تا تاجِ حیات را به تو دهم.

            این زحمتِ سبکِ ما، که برای لحظه ای است، بارِ جاودانیِ جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا می کند – برای تسبیح و جلال و اِکرام … در حین ظهورِ عیسی مسیح.

اول سموئیل 30:2 ؛ متی 32:10 ؛ متی 10: 37-39 ؛ یعقوب 12:1 ؛ مکاشفه 10:2 ؛ دوم قرنتیان 17:4 ؛ اول پطرس 7:1