بامداد

پادشاه چوگانِ طلا را که در دست داشت به سوی استر دراز کرد و استر نزدیک آمده نوکِ عصا را لمس کرد.

            اگر نزد من فریاد برآوَرَد، هر آینه اجابت خواهم فرمود زیرا که من کریم هستم.

            ما دانسته و باور کرده ایم آن محبتی را که خدا با ما نموده است. خدا محبت است و هر که در محبت ساکن است، در خدا ساکن است و خدا در وی. محبت در همین با ما کامل شده است تا در روز جزا ما را دلاوری باشد زیرا چنانکه او هست ما نیز در این جهان همچنین هستیم. در محبت خوف نیست بلکه محبتِ کامل خوف را بیرون می اندازد زیرا خوف عذاب دارد و کسی که خوف دارد، در محبت کامل نشده است. ما او را محبت می نمائیم زیرا که او اول ما را محبت نمود.

            پس به دلِ راست در یقینِ ایمان دلهای خود را از ضمیرِ بد پاشیده و بدنهای خود را به آبِ پاک غسل داده نزدیک بیائیم.

            به وسیلۀ او … نزدِ پدر در یک روح دخول داریم – که در وی جسارت و دخولِ با اعتماد داریم به سببِ ایمانِ وی – پس، با دلیری نزدیک به تخت فیض بیائیم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقتِ ضرورت (ما را) اعانت کند.

استر 2:5 ؛ خروج 27:22 ؛ اول یوحنا 4: 16-19 ؛ عبرانیان 22:10 ؛ افسسیان 18:2 ؛ افسسیان 12:3 ؛ عبرانیان 16:4

شامگاه

این منّ است، زیرا که ندانستند چه بود.

            بالاجماع، سِرّ دینداری عظیم است که خدا در جسم ظاهر شد – نانِ خدا آن است که از آسمان نازل شده، به جهان حیات می بخشد.

            پدرانِ شما در بیابان منّ را خوردند و مُردند … من هستم آن نان زنده که از آسمان نازل شد. اگر کسی از این نان بخورَد تا به ابد زند خواهد ماند – جسدِ من، خوردنی حقیقی و خونِ من، آشامیدنی حقیقی است.

            بنی اسرائیل … بعضی زیاد و بعضی کم برچیدند … آنکه زیاد برچیده بود، زیاده نداشت، و آنکه کم برچیده بود، کم نداشت … هر صبح، هر کس به قدرِ خوراکِ خود برمیچید.

            پس اندیشه مکنید و مگوئید چه بخوریم یا چه بنوشیم یا چه بپوشیم. زیرا که در طلبِ جمیعِ این چیزها امتها می باشند. اما پدرِ آسمانی شما می داند که بدین همه چیز احتیاج دارید. لیکن اول ملکوتِ خدا و عدالتِ او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.

خروج 15:16 ؛ اول تیموتاؤس 16:3 ؛ یوحنا 33:6 ؛ یوحنا 6: 49 و 51 و 55 ؛ خروج 16: 17-18 و 21 ؛ متی 6: 31-33