بامداد

ای محبوبۀ من، تمامیِ تو زیبا میباشد. در تو عیبی نیست.

            تمامیِ سَر، بیمار است و تمامیِ دل، مریض؛ از کفِ پا تا به سَر در آن تندرستی نیست بلکه جراحت و کوفتگی و زخمِ مُتعفّن که نه بخیه شده و نه بسته گشته و نه با روغن التیام شده است – جمیعِ ما مثلِ شخصِ نجس شده ایم و همۀ اعمالِ عادلۀ ما مانند لتّۀ مُلوّث میباشد – میدانم که در من، یعنی در جسدم، هیچ نیکوئی ساکن نیست.

            غُسل یافته و مُقدّس گردیده و عادل کرده شده اید به نام عیسی خداوند و به روح خدای ما – دخترِ پادشاه تماماً در اندرون مجید است – خداوند یهُوّه می گوید که آن زیبائی از جمالِ من که بر تو نهاده بودم کامل شد.

            جمالِ خداوند خدای ما بر ما باد.

            ایشان کسانی می باشند که … لباس خود را به خونِ برّه شست و شو کرده سفید نموده اند – کلیسای مجید را … که لکه و چین یا هیچ چیز مثل آن نداشته باشد بلکه تا مُقدّس و بی عیب باشد – شما در وی تکمیل شده اید.

غزل غزلها 7:4 ؛ اشعیا 1: 5-6 ؛ اشعیا 6:64 ؛ رومیان 18:7 ؛ اول قرنتیان 11:6 ؛ مزمور 13:45 ؛ حزقیال 14:16 ؛ مزمور 17:90 ؛ مکاشفه 14:7 ؛ افسسیان 27:5 ؛ کولسیان 10:2

شامگاه

حوضهای شکسته که آب را نگاه ندارد!

            حوا … قائن را زائید و گفت: مردی از یهُوّه حاصل نمودم.

            گفتند: بیائید شهری برای خود بنا بنهیم، و بُرجی را که سرش به آسمان برسد … خداوند … ایشان را پراکنده ساخت – لوط تمام وادیِ اُردن را برای خود اختیار کرد … مانند باغِ خداوند … سیرآب بود. لکن مردُمِ سدوم بسیار شریر و به خداوند خطاکار بودند.

            دلِ خود را بر دانستنِ حکمت و دانستنِ حماقت و جهالت مشغول ساختم. پس فهمیدم که این نیز در پی باد زحمت کشیدن است. زیرا که در کثرتِ حکمت، کثرتِ غم است و هر که علم را بیفزاید، حُزن را می افزاید – کارهای عظیم برای خود کردم و خانه ها برای خود ساختم و تاکستانها به جهتِ خود غرس نمودم؛ نقره و طلا … برای خود جمع کردم … پس … نگریستم؛ و اینک تمامی آن بطالت و در پی باد زحمت کشیدن بود.

            هر که تشنه باشد، نزد من آید و بنوشد.

            در آنچه بالا است تفکّر کنید، نه در آنچه بر زمین است.

ارمیا 13:2 ؛ پیدایش 1:4 ؛ پیدایش 11: 4 و 8 ؛ پیدایش 13: 11 و 10 و 13 ؛ جامعه 1: 17-18 ؛ جامعه 2: 4 و 8 و 11 ؛ یوحنا 37:7 ؛ کولسیان 2:3