بامداد

     کاش که آسمانها را مُنشق ساخته نازل می شدی.

     ای محبوبِ من، فرار کن و مثل غزال یا بچۀ آهو بر کوههای عطریات باش – ما نیز … در خود آه می کشیم در انتظارِ پسر خواندگی یعنی خلاصیِ جسمِ خود – ای خداوند، آسمانهای خود را خم ساخته، فرود بیا و کوهها را لمس کن تا دود شوند.

     همین عیسی که از نزد شما به آسمان بالا بُرده شد، باز خواهد آمد به همین طوری که او را به سوی آسمان روانه دیدید – بار دیگر بدون گناه برای کسانی که منتظرِ او می باشند ظاهر خواهد شد به جهت نجات – در آن روز خواهند گفت: اینک این خدای ما است که منتظر او بوده ایم … پس از نجات او مسرور و شادمان خواهیم شد.

     او که بر این امور شاهد است می گوید: بلی، بزودی می آیم. آمین. بیا ای خداوند عیسی – آن اُمیدِ مبارک و تجلّیِ جلالِ خدایِ عظیم و نجات دهندۀ خودِ ما عیسی مسیح – وطن ما در آسمان است.

اشعیا 1:64 ؛ غزل غزلها 14:8 ؛ رومیان 23:8 ؛ مزمور 5:144 ؛ اعمال رسولان 11:1 ؛ عبرانیان 28:9 ؛ اشعیا 9:25 ؛ مکاشفه 20:22 ؛ تیطس 13:2 ؛ فیلیپیان 20:3

شامگاه

میراثِ ترسندگانِ نامِ خود را به من عطا کرده ای.

     هر آلتی که به ضدّ تو ساخته شود، پیش نخواهد بُرد. و هر زبانی را که برای محاکمه به ضدّ تو برخیزد، تکذیب خواهی نمود. این است نصیبِ بندگانِ خداوند و عدالتِ ایشان از جانبِ من؛ خداوند می گوید – فرشتۀ خداوند گرداگردِ ترسندگانِ او است؛ اُردو زده، ایشان را می رهاند. بچشید و ببینید که خداوند نیکو است. خوشابحال شخصی که بدو توکُل میدارد. ای مُقدّسانِ خداوند، از او بترسید زیرا که ترسندگانِ او را هیچ کمی نیست. شیر بچگان بینوا شده، گرسنگی می کشند و امّا طالبانِ خداوند را به هیچ چیزِ نیکو کمی نخواهد شد – خِطّه های من به جایهای خوش اُفتاد. میراث بَهی به من رسیده است.

     برای شما، که از اسم من می ترسید، آفتابِ عدالت طلوع خواهد کرد و بر بالهای وی شفا خواهد بود. و شما بیرون آمده، مانند گوساله های پرواری جست و خیز خواهید کرد – او که پسرِ خود را دریغ نداشت بلکه او را در راهِ جمیع ما تسلیم نمود، چگونه با وی همه چیز را به ما نخواهد بخشید.

مزمور 5:61 ؛ اشعیا 17:54 ؛ مزمور 7:34-10 ؛ مزمور 6:16 ؛ ملاکی 2:4 ؛ رومیان 32:8