ماه هفتم | روزبیست و پنجم

 بامداد


ما می دانیم که از موت گذشته داخل حیات گشته ایم – هر که کلام مرا بشنود و به فرستندۀ من ایمان آوَرَد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمی آید بلکه از موت تا به حیات مُنتقل گشته است – آنکه پسر را دارد، حیات را دارد و آنکه پسر خدا را ندارد، حیات را نیافته است.

     او که ما را با شما در مسیح استوار می گرداند و ما را مسح نموده است، خداست. که او نیز ما را مُهر نموده و بیعانۀ روح را در دلهای ما عطا کرده است.

     از این خواهیم دانست که از حق هستیم و دلهای خود را در حضور او مطمئن خواهیم ساخت … ای حبیبان، هرگاه دلِ ما، ما را مذمّت نکند، در حضور خدا اعتماد داریم – می دانیم که از خدا هستیم و تمام دنیا در شریر خوابیده است.

     شما را که در خطایا و گناهان مُرده بودید زنده گردانید … با مسیح زنده گردانید – ما را از قدرت ظلمت رهانیده، به ملکوتِ پسرِ محبتِ خود مُنتقل ساخت.

اول یوحنا 14:3 ؛ یوحنا 23:5 ؛ اول یوحنا 12:5 ؛ دوم قرنتیان 1: 21-22  ؛ اول یوحنا 3 :19 و 21 ؛ اول یوحنا 5 :19 ؛ افسسیان 2: 1 و 5 ؛ کولسیان 1 :13

شامگاه


طریقِ حیات را به من خواهی آموخت.

     خداوند چنین می فرماید: اینک من طریقِ حیات و طریقِ مُوت را پیشِ شما می گذارم – راهِ نیکو و راست را به شما تعلیم خواهم داد – من راه و راستی و حیات هستم. هیچکس نزدِ پدر جز به وسیلۀ من نمی آید – از عقب من آئید.

     راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می نماید اما عاقبتِ آن طُرُقِ مُوت است – فراخ است آن در، و وسیع است آن طریقی که مُؤدی به هلاکت است. و آنانی که بدان داخل می شوند بسیارند. زیرا تنگ است آن در، و دشوار است آن طریقی که مُؤدی به حیات است و یابندگان آن کم اند.

     در آنجا شاهراهی و طریقی خواهد بود و به طریقِ مُقدّس نامیده خواهد شد و نجسان از آن عبور نخواهند کرد بلکه آن به جهتِ ایشان خواهد بود و هر که در آن راه سالک شود، اگر چه هم جاهل باشد گُمراه نخواهد گردید – خداوند را بشناسیم و به جد و جهد معرفتِ او را تعاقب نمائیم.

     در خانۀ پدرِ من منزل بسیار است والا به شما می گفتم. میروم تا برای شما مکانی حاضر کنم.

مزمور 11:16 ؛ ارمیا 8:21 ؛ اول سموئیل 23:12 ؛ یوحنا 6:14 ؛ متی 19:4 ؛ امثال سلیمان 12:14 ؛ متی 7: 13-14 ؛ اشعیا 8:35 ؛ هوشع 3:6 ؛ یوحنا 2:14