ماه هفتم | روز بیست و دوم
بامداد
به آنچه مُرد، یک مرتبه برای گناه مُرد و به آنچه زندگی می کند برای خدا زیست می کند.
از خطاکاران محسوب شد – مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تا گناهانِ بسیاری را رفع نماید – خود، گناهانِ ما را در بدنِ خویش بر دار مُتحمل شد تا از گناه مُرده شده، به عدالت زیست نمائیم – از آن رو که به یک قربانی، مُقدّسان را کامل گردانیده است تا ابدالآباد.
وی چون تا به ابد باقی است، کهانتِ بی زوال دارد. از این جهت نیز قادر است که آنانی را که به وسیلۀ وی نزد خدا آیند، نجاتِ بی نهایت بخشد چونکه دائماً زنده است تا شفاعتِ ایشان را بکند – هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح در راه ما مُرد. پس چقدر بیشتر الآن که به خونِ او عادل شمرده شدیم به وسیلۀ او از غضب نجات خواهیم یافت.
چون مسیح به حسبِ جسم برای ما زحمت کشید، شما نیز به همان نیّت مُسلّح شوید. زیرا آنکه به حسب جسم زحمت کشید، از گناه باز داشته شده است. تا آنکه بعد از آن مابقی عُمر را در جسم، نه به حسب شهوات انسانی بلکه موافق ارادۀ خدا، به سر بَرَد.
رومیان 10:6 ؛ اشعیا 12:53 ؛ عبرانیان 28:9 ؛ اول پطرس 24:2 ؛ عبرانیان 14:10 ؛ عبرانیان 7: 24-25 ؛ رومیان 5 : 8-9 ؛ اول پطرس 4: 1-2
شامگاه
خویشتن را در محبت خدا محفوظ دارید.
در من بمانید و من در شما. همچنان که شاخه از خود نمی تواند میوه آورد اگر در تاک نماند، همچنین شما نیز اگر در من نمانید. من تاک هستم و شما شاخه ها. آنکه در من می ماند و من در او، میوۀ بسیار می آورد زیرا که جدا از من هیچ نمی توانید کرد.
ثمرۀ روح محبت … است.
جلالِ پدرِ من آشکار می شود به اینکه میوۀ بسیار بیاورید و شاگرد من بشوید. همچنان که پدر مرا محبت نمود، من نیز شما را محبت نمودم. در محبتِ من بمانید. اگر احکامِ مرا نگاه دارید، در محبتِ من خواهید ماند چنان که من احکامِ پدر خود را نگاه داشته ام و در محبت او می مانم – کسی که کلام او را نگاه دارد، فی الواقع محبتِ خدا در وی کامل شده است.
این است حکمِ من که یکدیگر را محبت نمائید همچنان که شما را محبت نمودم – خدا محبت خود را در ما ثابت می کند از اینکه هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راهِ ما مُرد – خدا محبت است و هر که در محبت ساکن است، در خدا ساکن است و خدا در وی.
یهودا 21 ؛ یوحنا 15 : 4-5 ؛ غلاطیان 5: 22 ؛ یوحنا 15 : 8-10 ؛ اول یوحنا 5:2 ؛ یوحنا 12:15 ؛ رومیان 8:5 ؛ اول یوحنا 16:4