بامداد

این است فریضۀ فصح که هیچ بیگانه از آن نخورد.

     مذبحی داریم که خدمت گذاران آن خیمه اجازت ندارند که از آن بخورند – اگر کسی از سرِ نو مولود نشود، ملکوت خدا را نمی تواند دید – شما در آن زمان از مسیح جدا و از وطنیتِ خاندانِ اسرائیل اجنبی و از عهدهای وعده بیگانه و بی امید و بی خدا در دنیا بودید. لیکن الحال در مسیح عیسی شما که در آن وقت دور بودید بخونِ مسیح نزدیک شده اید.

     او سلامتی ما است که هر دو را یک گردانید … و عداوت یعنی شریعتِ احکام را که در فرایض بود به جسم خود نابود ساخت تا که مصالحه کرده از هر دو یک انسانِ جدید در خود بیافریند.

     پس، از این به بعد غریب و اجنبی نیستید بلکه هموطن مُقدّسین هستید و از اهلِ خانۀ خدا.

     اینک بر در ایستاده می کوبم. اگر کسی آواز مرا بشنود و در را باز کند، به نزد او درخواهم آمد و با وی شام خواهم خورد و او نیز با من.

خروج 12 : 43 ؛ عبرانیان 13 : 10 ؛ یوحنا 3 : 3 ؛ افسسیان 2 : 12-13 ؛ افسسیان 2 : 14-15 ؛ افسسیان 2 : 19 ؛ مکاشفه 3 : 20

شامگاه

(عیسی) دفعۀ سوّم به همان کلام دعا کرد.

     او در ایّامِ بشرّیتِ خود . . . با فریاد شدید و اشکها نزد او که به رهانیدنش از موت قادر بود تضرّع و دعای بسیار کرد.

     خداوند را بشناسیم و به جدّ و جهد معرفتِ او را تعاقب نمائیم – در دعا مواظب باشید – با دعا و التماسِ تمام در هر وقت در روح دعا کنید و برای همین به اصرار و التماسِ تمام … بیدار باشید – با صلوات و دعا با شکرگزاری مسئولات خود را به خدا عرض کنید. و سلامتیِ خدا که فوق از تمامی عقل است دلها و ذهنهای شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.

     نه به خواهشِ من، بلکه به ارادۀ تو – این است آن دلیری که نزد وی داریم که هر چه بر حسبِ ارادۀ او سؤال نمائیم، ما را می شنود.

     در خداوند تمتُع بِبَر. پس، مسئلتِ دلِ تو را به تو خواهد داد. طریقِ خود را به خداوند بسپار و بر وی توکُل کُن که آن را انجام خواهد داد.

متی 26 : 44 ؛ عبرانیان  5 : 7 ؛ هوشع 6 : 3 ؛ رومیان 12 : 12 ؛ افسسیان 6 : 18 ؛ فیلیپیان 4 : 6-7 ؛ متی 26 : 39 ؛ اول یوحنا 5 : 14 ؛ مزمور 37 : 4-5