بامداد

     هرگاه فرزندانیم، وارثان هم هستیم یعنی وَرَثۀ خدا و هم ارث با مسیح.

     اگر شما از آنِ مسیح می باشید، هر آینه نسلِ ابراهیم و برحسبِ وعده وارث هستید.

     ملاحظه کنید چه نوع محبت پدر به ما داده است تا فرزندان خدا خوانده شویم – دیگر غلام نیستی بلکه پسر و چون پسر هستی، وارث خدا نیز به وسیلۀ مسیح – ما را از قبل تعیین نمود تا او را پسر خوانده شویم به وساطت عیسی مسیح بر حسبِ خوشنودی ارادۀ خود.

     ای پدر، می خواهم آنانی که به من داده ای با من باشند در جائی که من می باشم تا جلال مرا که به من داده ای ببینند.

     هر که غالب آید و اعمال مرا تا انجام نگاه دارد، او را بر امتها قدرت خواهم بخشید – آنکه غالب آید، این را به وی خواهم داد که بر تختِ من با من بنشیند چنان که من غلبه یافتم و با پدر خود بر تخت او نشستم.

رومیان 8 : 17 ؛ غلاطیان 3 : 29 ؛ اول یوحنا 3 : 1 ؛ غلاطیان 4 : 7 ؛ افسسیان  1: 5 ؛ یوحنا 17 : 24 ؛ مکاشفه 2 : 26 ؛ مکاشفه 3 : 21

شامگاه

مُحقّران را خدا برگُزید.

     مگر همۀ اینها که حرف می زنند جلیلی نیستند؟

عیسی … دو برادر … را دید که دامی در دریا می اندازند زیرا صیّاد بودند. بدیشان گفت: از عقب من آئید – پس، چون دلیری پطرس و یوحنا را دیدند و دانستند که مردم بی عِلم و اُمّی هستند، تعجب کردند و ایشان را شناختند که از همراهان عیسی بودند.

     کلام و وعظِ من به سخنانِ مُقنّعِ حکمت نبود، بلکه به بُرهانِ روح و قوّت. تا ایمانِ شما در حکمتِ انسان نباشد، بلکه در قوّتِ خدا.

     شما مرا برنگُزیدید، بلکه من شما را برگُزیدم و شما را مُقرّر کردم تا شما بروید و میوه آورید و میوۀ شما بماند … آنکه در من می ماند و من در او، میوۀ بسیار می آورد زیرا که جدا از من هیچ نمی توانید کرد – این خزینه را در ظروفِ خاکی داریم تا برتریِ قوّت از آنِ خدا باشد.

اول قرنتیان 1 : 28 ؛ اعمال رسولان 2 : 7 ؛ متی 4 : 18-19 ؛ اعمال رسولان 4: 13 ؛ اول قرنتیان 2: 4-5 ؛ یوحنا 15: 16 و 5 ؛ دوم قرنتیان 4 : 7