ماه هفتم | روز چهاردهم

 بامداد


زبان از زیادتیِ دل سخن می گوید.

     کلامِ مسیح در شما به دولتمندی و به کمالِ حکمت ساکن بشود – دلِ خود را به حفظِ تمام نگاه دار زیرا که مخرج هایِ حیات از آن است – موت و حیات در قدرتِ زبان است – دهانِ صالح حکمت را بیان می کند و زبانِ او انصاف را ذکر می نماید. شریعتِ خدایِ وی در دلِ اوست پس قدمهایش نخواهد لغزید.

     هیچ سخنِ بد از دهان شما بیرون نیاید بلکه آنچه به حسبِ حاجت و برای بنا نیکو باشد تا شنوندگان را فیض رساند.

     ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده ایم نگوئیم – ایمان آوردم پس سخن گفتم.

     هر که مرا پیش مردم اقرار کند، من نیز در حضورِ پدرِ خود که در آسمان است او را اقرار خواهم کرد – به دل ایمان آورده می شود برای عدالت و به زبان اعتراف می شود به جهت نجات.

متی 12: 34 ؛ کولسیان 3: 16 ؛ امثال سلیمان 4: 23 ؛ امثال سلیمان 18: 21 ؛ مزمور 37: 30-31 ؛ افسسیان 4: 29 ؛ اعمال رسولان 4: 20 ؛ مزمور 116: 10 ؛ متی 10: 32 ؛ رومیان 10: 10

شامگاه


امیدوارم که به زودی تو را خواهم دید و زبانی گفتگو کنیم

کاش که آسمانها را مُنشق ساخته نازل می شدی … چنانکه آهو برای نهرهای آب شدت اشتیاق دارد، همچنان ای خدا، جانِ من اشتیاقِ شدید برای تو دارد؛ جانِ من تشنۀ خداست، تشنۀ خدای حیّ که کِی بیایم و به حضور خدا حاضر شوم – ای محبوبِ من، فرار کن و مثلِ غزال یا بچۀ آهو بر کوههای عطریات باش.

     وطنِ ما در آسمان است که از آنجا نیز نجات دهنده یعنی عیسی مسیح خداوند را انتظار می کشیم – آن امیدِ مبارک و تجلّیِ جلالِ خدای عظیم و نجات دهندۀ خود ما عیسی مسیح را انتظار می کشیم – نجات دهندۀ ما خدا و مسیح عیسی خداوند که امید ما است – او را اگر چه ندیده اید، محبت می نمائید.

     او که بر این امور شاهد است می گوید: بلی بزودی می آیم. آمین، بیا ای خداوند عیسی – در آن روز خواهند گفت: اینک این خدای ما است که منتظر او بوده ایم و ما را نجات خواهد داد. این خداوند است که منتظر او بوده ایم. پس، از نجاتِ او مسرور و شادمان خواهیم شد.

سوم یوحنا 13 ؛ اشعیا 1:64 ؛ مزمور 42: 1-2 ؛ غزل غزلها 14:8 ؛ فیلیپیان 20:3 ؛ تیطس 13:2 ؛ اول تیموتاؤس 1:1 ؛ اول پطرس 8:1 ؛ مکاشفه 20:22 ؛ اشعیا 9:25