بامداد

روح قُدّوس خدا را که به او تا روز رستگاری مختوم شده اید محزون مسازید.

     محبت روح القدس – تسلی دهنده یعنی روح القدس – او در همۀ تنگیهای ایشان به تنگ آورده شد و فرشتۀ حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و حلم خود ایشان را فدیه داد و در جمیع ایام قدیم متحمل ایشان شده ایشان را برداشت. اما ایشان عاصی شده روح قدوس او را محزون ساختند. پس برگشته دشمن ایشان شد و او خود با ایشان جنگ نمود.

     از این می دانیم که در وی ساکنیم و او در ما زیرا که از روح خود به ما داده است – در وی چون ایمان آوردید از روح قدوس وعده مختوم شُدید. که بیعانۀ میراث ما است برای فدای آن مِلک خاصِ او تا جلالِ او ستوده شود – اما می گویم به روح رفتار کنید پس شهوات جسم را به جا نخواهید آورد. زیرا خواهش جسم به خلاف روح است و خواهش روح به خلاف جسم و این دو با یکدیگر مُنازعه می کنند به طوری که آنچه می خواهید نمی کنید.

     روح … ضعفِ ما را مدد می کند.

افسسیان 30:4 ؛ رومیان 30:15 ؛ یوحنا 26:14 ؛ اشعیا 63: 9-10 ؛ اول یوحنا 13:4 ؛ افسسیان 1: 13-14 ؛ غلاطیان 5: 16-17 ؛ رومیان 26:8

شامگاه

من روانه شده به مکانِ خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیانِ خود اعتراف نموده، روی مرا بطلبند.

     خطایای شما در میان شما و خدای شما حایل شده است و گناهانِ شما رویِ او را از شما پوشانیده است – محبوبم رو گردانیده رفته بود … او را جستجو کردم و نیافتم و او را خواندم و جوابم نداد – خود را مخفی ساخته خشم نمود و او به راه دل خود رو گردانیده برفت. طریقهای او را دیدم و او را شفا خواهم داد – آیا این را بر خویشتن وارد نیاوردی چونکه یهُوّه خدای خود را حینی که تو را رهبری می نمود ترک کردی!

     در ساعت برخاسته به سوی پدر خود متوجه شد. اما هنوز دور بود که پدرش او را دیده ترحّم نمود و دوان دوان آمده او را در آغوش خود کشیده بوسید – ارتدادِ ایشان را شفا داده، ایشان را مجاناً دوست خواهم داشت زیرا خشمِ من از ایشان برگشته است.

     اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهانِ ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد.

هوشع 15:5 ؛ اشعیا 2:59 ؛ غزل غزلها 6:5 ؛ اشعیا 57: 17-18 ؛ ارمیا 17:2 ؛ لوقا 20:15 ؛ هوشع 4:14 ؛ اول یوحنا 9:1