بامداد

مردان دستهای مُقدّس را بدون غیظ و جدال برافراخته در هر جا دُعا کنند.

     پرستندگان حقیقی پدر را به روح و راستی پرستش خواهند کرد زیرا که پدر مثل این پرستندگان خود را طالب است. خدا روح است و هر که او را پرستش کند، می باید به روح و راستی بپرستد – آنگاه دُعا خواهی کرد و خداوند تو را اجابت خواهد فرمود و استغاثه خواهی نمود و او خواهد گفت که اینک حاضر هستم – وقتی که به دُعا بایستید، هر گاه کسی به شما خطا کرده باشد، او را ببخشید.

     لیکن بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است زیرا هر که تقّرُب به خدا جوید، لازم است که ایمان آوَرَد بر اینکه او هست و جویندگان خود را جزا می دهد – لکن به ایمان سؤال بکند و هرگز شک نکند. زیرا هر که شک کند، مانند موج دریاست که از باد رانده و مُتلاطم می شود. زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت.

     اگر بدی را در دل خود منظور می داشتم، خداوند مرا نمی شنید – ای فرزندان من، این را به شما می نویسم تا گناه نکنید. و اگر کسی گناهی کند، شفیعی داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل.

اول تیموتاؤس 8:2 ؛ یوحنا 4: 23-24 ؛ اشعیا 9:58 ؛ مرقس 25:11 ؛ عبرانیان 6:11 ؛رساله یعقوب 1: 6-7 ؛ مزمور 18:66 ؛ اول یوحنا 1:2

شامگاه

 دل من می طپد و قُوّتم از من رفته است.

     ای خدا، فریاد مرا بشنو و دعای مرا اجابت فرما. از اقصای جهان تو را خواهم خواند هنگامی که دلم بیهوش می شود. مرا به صخره ای که از من بلندتر است هدایت نما.

     مرا گفت: فیض من تو را کافی است زیرا که قُوّتِ من در ضعف کامل می گردد. پس، به شادیِ بسیار از ضعفهای خود بیشتر فخر خواهم نمود تا قُوّتِ مسیح در من ساکن شود … زیرا که چون ناتوانم، آنگاه توانا هستم.

     لیکن (پطرس) چون باد را شدید دید، ترسان گشت و مُشرف به غرق شده، فریاد برآورده گفت: خداوندا، مرا دریاب. عیسی بی درنگ دست آورده او را بگرفت و گفت: ای کم ایمان، چرا شک آوردی؟ – اگر در روز تنگی سُستی نمائی، قُوّتِ تو تنگ می شود – ضعیفان را قُوّت می بخشد و ناتوانان را قدرتِ زیاده عطا می نماید – خدای ازلی مسکن تو است و در زیر تو بازوهای جاودانی است –  به اندازۀ توانائیِ جلالِ او به قُوّتِ تمام زورآور شوید.

مزمور 10:38 ؛ مزمور 61: 1-2 ؛ دوم قرنتیان 12: 9-10 ؛ متی 14: 30-31 ؛ امثال سلیمان 10:24 ؛ اشعیا 29:40 ؛ تثنیه 27:33 ؛ کولسیان 11:1