بامداد

در کارهای عظیمی که برای شما کرده است تفکر کنید.

     به یاد آور تمامی راه را که یهُوّه خدایت تو را این چهل سال در بیابان رهبری نمود تا تو را ذلیل ساخته بیازماید و آنچه را که در دل تو است بداند که آیا اوامر او را نگاه خواهی داشت یا خیر. پس در دل خود فکر کن که به طوری که پدر پسر خود را تأدیب مینماید، یهُوّه خدایت تو را تأدیب کرده است.

     ای خداوند، دانسته ام که داوریهای تو عدل است و بر حق مرا مُصیبت داده ای – مرا نیکوست که مُصیبت را دیدم تا فرایض تو را بیاموزم. قبل از آنکه مُصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الآن کلام تو را نگاهداشتم – خداوند مرا به شدت تنبیه نمود لیکن مرا به مُوت نسپُرده است.

     با ما موافق گناهان ما عمل ننموده و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. زیرا … جبلّت ما را می داند و یاد می دارد که ما خاک هستیم.

اول سموئیل 24:12 ؛ تثنیه 8: 2 و 5 ؛ مزمور 119: 75 و 71 و 67 ؛ مزمور 18:118 ؛ مزمور 103: 10-11 و 14

شامگاه

آن امید مبارک و تجلّیِ جلالِ خدایِ عظیم و نجات دهندۀ خود ما عیسی مسیح.

     آن را مثل لنگری برای جان خود ثابت و پایدار داریم که در درون حجاب داخل شده است. جائی که آن پیشرو برای ما داخل شد یعنی عیسی – که میباید آسمان او را پذیرد تا زمان معاد همه چیز – هنگامی که آید تا در مُقدسان خود جلال یابد و در همۀ ایمانداران از او تعجّب کنند.

     تمام خلقت تا الآن با هم در آه کشیدن و درد زه می باشند و نه این فقط بلکه ما نیز … در خود آه می کشیم در انتظار پسر خواندگی یعنی خلاصی جسم خود – ای حبیبان، الآن فرزندان خدا هستیم و هنوز ظاهر نشده است آنچه خواهیم بود لکن می دانیم که چون او ظاهر شود، مانند او خواهیم بود زیرا او را چنانکه هست خواهیم دید – چون مسیح که زندگی ما است ظاهر شود، آنگاه شما هم با وی در جلال ظاهر خواهید شد.

     بلی به زودی می آیم. آمین؛ بیا ای خداوند عیسی.

تیطس 13:2 ؛ عبرانیان 6: 19-20 ؛ اعمال رسولان 21:3  ؛ دوم تسالونیکیان 10:1 ؛ رومیان 8: 22-23 ؛ اول یوحنا 2:3 ؛ کولسیان 4:3 ؛ مکاشفه 20:22