بامداد

  برادران، وقت تنگ است.

     انسان که از زن زائیده می شود قلیل الایام و پُر از زحمات است. مثل گُل می روید و بُریده می شود و مثل سایه می گریزد و نمی ماند – دنیا و شهوات آن در گذر است لکن کسی که به ارادۀ خدا عمل می کند تا به ابد باقی می ماند – چنانکه در آدم همه می میرند، در مسیح نیز همه زنده خواهند گشت. مرگ در ظفر بلعیده شده است – اگر زیست کنیم، برای خداوند زیست می کنیم و اگر بمیریم، از آن خداوندیم.

     مرا زیستن مسیح است و مُردن نفع.

     ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می باشد زیرا که شما را صبر لازم است تا ارادۀ خدا را به جا آورده وعده را بیابید. زیرا که بعد از اندک زمانی آن آینده خواهد آمد و تأخیر نخواهد نمود – شب مُنقضی شد و روز نزدیک آمد. پس اعمال تاریکی را بیرون کرده اسلحۀ نور را بپوشیم – انتهای همه چیز نزدیک است. پس خرد اندیش و برای دعا هوشیار باشید.

اول قرنتیان 29:7 ؛ ایوب 14: 1-2 ؛ اول یوحنا 17:2 ؛ اول قرنتیان 15: 22 و 54 ؛ رومیان 8:14 ؛ فیلیپیان 21:1 ؛ عبرانیان 10: 35 تا 37 ؛ رومیان 12:13 ؛ اول پطرس 7:4

شامگاه

اسمی جدید

     و شاگردان نخست در انطاکیه به مسیحی مسمی شدند – هر که نام مسیح را خواند از ناراستی کناره جوید – آنانی که از آن مسیح می باشند جسم را با هوسها و شهواتش مصلوب ساخته اند – به قیمتی خریده شُدید پس خدا را به بدن خود تمجید نمائید.

     حاشا از من که فخر کنم جز از صلیب خداوند ما عیسی مسیح که به وسیلۀ او دنیا برای من مصلوب شد و من برای دنیا. زیرا که در مسیح عیسی نه ختنه چیزیست و نه نامختونی؛ بلکه خلقت تازه.

     چون فرزندان عزیز به خدا اقتدا کنید. و در محبت رفتار نمائید چنانکه مسیح هم ما را محبت نمود و خویشتن را برای ما به خدا هدیه و قربانی برای عطر خوشبوی گذرانید. اما زنا و هر ناپاکی و طمع در میان شما هرگز مذکور هم نشود چنانکه مُقدّسین را میشاید … الحال در خداوند نور می باشید پس چون فرزندان نور رفتار کنید.

مکاشفه 17:2 ؛ اعمال رسولان 26:11 ؛ دوم تیموتاؤس 19:2 ؛ غلاطیان 24:5 ؛ اول قرنتیان 20:6 ؛ غلاطیان 6: 14-15 ؛ افسسیان 5: 1-3 و 8