ماه چهارم | روزبیست و چهارم
بامداد
خداوند بر حسب وعدۀ خود از ساره تفقُد نمود و خداوند آنچه به ساره گفته بود به جا آورد.
ای قوم، همه وقت بر او توکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزد زیرا خدا ملجای ماست – داود خویشتن را از یهُوّه خدای خود تقویت نمود – خدا از شما تفقُد خواهد نمود و شما را از این زمین که برای ابراهیم و اسحق و یعقوب قسم خورده است خواهد بُرد – همانا مشقّت قوم خود را که در مصر اند دیدم و نالۀ ایشان را شنیدم و برای رهانیدن ایشان نزول فرمودم. او با معجزات و آیاتی که مدت چهل سال در زمین مصر و بحر قُلزُم و صحرا به ظهور می آورد ایشان را بیرون آورد – از جمیع سخنان نیکوئی که خداوند به خاندان اسرائیل گفته بود سخنی به زمین نیفتاد بلکه همه واقع شد.
وعده دهندۀ امین است – آیا سخنی گفته باشد و نکند یا چیزی فرموده باشد و استوار ننماید؟ – آسمان و زمین زایل خواهد شد لیکن سخنان من هرگز زایل نخواهد شد – گیاه خشک شده و گُل پژمرده گردید. لیکن کلام خدای ما تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.
پیدایش 1:21 ؛ مزمور 8:62 ؛ اول سموئیل 6:30 ؛ پیدایش 24:50 ؛ اعمال رسولان 7: 34و36 ؛ یوشع 45:21 ؛ عبرانیان 23:10 ؛ اعداد 19:23 ؛ متی 35:24 ؛ اشعیا 8:40
شامگاه
چشمان همگان منتظر تو می باشد.
به همگان حیات و نَفس و جمیع چیزها می بخشد – خداوند برای همگان نیکوست و رحمت های وی بر همۀ اعمال وی است – مُرغان هوا را نظر کنید که نه می کارند و نه می دروند و نه در انبارها ذخیره می کنند. و پدر آسمانی شما آنها را می پروراند.
همان خداوند، خداوند همه است و دولتمند است برای همه که نام او را می خوانند.
چشمان خود را به سوی کوهها بر می افرازم. که از آنجا اعانت من می آید؟ – اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش همچنان چشمان ما به سوی یهُوّه خدای ماست.
یهُوّه خدای انصاف است. خوشا بحال همگانی که منتظر وی باشند – در آن روز خواهند گفت: اینک این خدای ما است که منتظر وی بوده ایم و ما را نجات خواهد داد. این خداوند است که منتظر او بوده ایم. پس از نجات او مسرور و شادمان خواهیم شد – اگر امید چیزی را داریم که نمی بینیم، با صبر انتظار آن می کشیم.
مزمور 15:145 ؛ اعمال رسولان 25:17 ؛ مزمور 9:145 ؛ متی 26:6 ؛ رومیان 12:10 ؛ مزمور 1:121 ؛ مزمور 2:123 ؛ اشعیا 18:30؛ اشعیا 9:25 ؛ رومیان 25:8