بامداد

مترس زیراکه من تو را فدیه دادم.

     مترس زیرا که خجل نخواهی شد و مشوش مشو زیرا که رسوا نخواهی گردید چونکه خجالت جوانی خویش را فراموش خواهی کرد و عارِ بیوگی خود را دیگر به یاد نخواهی آورد زیرا که آفرینندۀ تو که اسمش یهُوّه صبایوت است شوهر تو است و قدُوس اسرائیل که به خدایِ تمامِ جهان مسمی است ولّی تو می باشد – تقصیرهای تو را مثل ابر غلیظ و گناهانت را مانند ابر محو ساختم. پس نزد من بازگشت نما زیرا تو را فدیه کرده ام – به خون گرانبها چون برّۀ بی عیب و بی داغ یعنی خون مسیح.

     ولّیِ ایشان که اسم او یهُوّه صبایوت می باشد زورآور است و دعوی ایشان را البته انجام خواهد داد … پدری که به من داد از همه بزرگتر است و کسی نمی تواند از دست پدر من بگیرد.

     فیض و سلامتی از جانب خدایِ پدر و خداوند ما عیسی مسیح با شما باد. که خود را برای گناهان ما داد تا ما را از این عالمِ حاضرِ شریر به حسب ارادۀ خدا و پدر ما خلاصی بخشد که او را تا ابدالآباد جلال باد. آمین.

اشعیا 1:43 ؛ اشعیا 54: 4-5 ؛ اشعیا 22:44 ؛ اول پطرس 19:1 ؛ ارمیا 34:50 ؛ یوحنا 29:10 ؛ غلاطیان 1: 3-5         

شامگاه

احسانهای خداوند و تسبیحات خداوند را ذکر خواهم نمود بر حسب آنچه خداوند برای ما عمل نموده است.

     مرا از چاه هلاکت بیرون آورد و از گِلِ لجن و پایهایم را بر صخره گذاشته قدمهایم را مستحکم گردانید – پسر خدا … که مرا محبت نمود و خود را برای من داد – او که پسر خود را دریغ نداشت بلکه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود، چگونه با وی همه چیز را به ما نخواهد بخشید!  خدا محبت خود را در ما ثابت می کند از اینکه هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح در راه ما مُرد.

     که او نیز ما را مُهر نموده و بیعانۀ روح را در دلهای ما عطا کرده است – بیعانۀ میراث ما است برای فدای آن ملک خاصّ او تا جلال او ستوده شود.

     خداوند که در رحمانیت دولتمند است از حیثیت محبت عظیم خود که به ما نمود. ما را نیز که در خطایا مُرده بودیم با مسیح زنده گردانید زیرا که محض فیض نجات یافته اید. و با او برخیزانید و در جایهای آسمانی در مسیح عیسی نشانید.

اشعیا 7:63 ؛ مزمور 2:40 ؛ غلاطیان 20:2 ؛ رومیان 32:8 ؛ رومیان 8:5 ؛ دوم قرنتیان 22:1 ؛ افسسیان 14:1 ؛ افسسیان 2: 4-6