ماه چهارم | روزنوزدهم

 بامداد


آمین آمین به شما می گویم: من درِ گوسفندان هستم.

     ناگاه پردۀ هیکل از سر تا پا دو پاره شد – مسیح … برای گناهان یک بار زحمت کشید؛ یعنی عادلی برای ظالمان، تا ما را نزد خدا بیاورد – مادامی که خیمۀ اول برپاست، راه مکان اقدس ظاهر نمی شود.

     من در هستم. هر که از من داخل گردد، نجات یابد و بیرون و درون خرامد و علوفه یابد.

     هیچکس نزد پدر جز به وسیلۀ من نمی آید – به وسیلۀ او نزد پدر در یک روح دخول داریم. پس از این به بعد غریب و اجنبی نیستید بلکه هموطن مقدسین هستید و از اهل خانۀ خدا – چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم از طریق تازه و زنده که آن را به جهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مُهیا نموده است – نزد خدا سلامتی داریم به وساطت خداوند ما عیسی مسیح که به وساطت او دخول نیز یافته ایم به وسیلۀ ایمان در آن فیضی که در آن پایداریم و به امید جلال خدا فخر مینمائیم.

یوحنا 7:10 ؛ متی 51:27 ؛ اول پطرس 18:3 ؛ عبرانیان 8:9 ؛ عبرانیان 9:10 ؛ یوحنا 6:14  ؛ افسسیان 2: 18-19  ؛ عبرانیان 10: 19-20 ؛ رومیان 1:5

شامگاه


کلام او در دل من مثل آتش افروخته شد و در استخوانهایم بسته گردید و از خود داری خسته شده باز نتوانستم ایستاد.

     مرا ضرورت افتاده است؛ بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم … در این صورت مرا چه اُجرت است تا آنکه چون بشارت می دهم انجیل مسیح را بی خرج سازم و اختیار خود را در انجیل استعمال نکنم – پس، ایشان را خواسته قدغن کردند که هرگز نام عیسی را به زبان نیاورند و تعلیم ندهند. اما پطرس و یوحنا در جواب ایشان گفتند: ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده ایم نگوئیم – مُحبت مسیح ما را فرو گرفته است.

     ترسان شده، رفتم و قنطار تو را زیر زمین نهفتم … ای غلامِ شریرِ بیکاره، … نقد مرا به صرافان بدهی تا وقتی که بیایم مال خود را با سود بیابم؟

     نزد خویشان خود برو و ایشان را خبر ده از آنچه خداوند با تو کرده است.

ارمیا 9:20 ؛ اول قرنتیان 9: 16-18 ؛ اعمال رسولان 4: 18-20 ؛ دوم قرنتیان 14:5 ؛ متی 25: 25-27 ؛ مرقس 19:5