ماه هفتم | روز نوزدهم

 بامداد


آن قادر به من کارهای عظیم کرده و نام او قُدوس است.

     کیست مانند تو ای خداوند در میان خدایان؟ کیست مانند تو جلیل در قُدوسیت؟ تو مهیب هستی در تسبیحِ خود و صانعِ عجایب – ای خداوند، در میان خدایان مثل تو نیست و کاری مثل کارهایِ تو نی – کیست که از تو نترسد خداوندا و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ زیرا که تو تنها قُدوس هستی – نام تو مُقدّس باد.

     خداوند خدای اسرائیل متبارک باد زیرا از قوم خود تفقُد نموده، برای ایشان فدائی قرار داد.

     این کیست که از ادوم با لباسُ سرخ از بُصَر می آید؟ یعنی اینکه به لباسِ جلیلِ خود مُلبّس است و در کثرتِ قوتِ خویش می خرامد. من که به عدالت تکلُم می کنم و برای نجات زور آور می باشم – نُصرت را بر مردی زور آور نهادم و برگزیده ای از قوم را مُمتاز کردم.

     الحال او را که قادر است که بکند بی نهایت زیادتر از هر آنچه بخواهیم یا فکر کنیم به حسب آن قُوّتی که در ما عمل می کند … او را … جلال باد آمین.

لوقا 49:1 ؛ خروج 11:15 ؛ مزمور 8:86 ؛ مکاشفه 4:15 ؛ متی 9:6 ؛ لوقا 68:1 ؛  اشعیا 1:63 ؛ مزمور 19:89 ؛ افسسیان 3: 20-21

شامگاه


شبنمِ حَرمون

     جبل سیئون که حَرمون باشد – در آنجا خداوند برکتِ خود را فرموده است یعنی حیات را تا ابدالآباد – برای اسرائیل مِثل شبنم خواهم بود و او مانند سوسنها گُل خواهد کرد و مِثل لبنان ریشه های خود را خواهد دوانید.

     تعلیمِ من مِثلِ باران خواهد بارید و کلامِ من مِثلِ شبنم خواهد ریخت؛ مِثلِ قطره هایِ باران بر سبزۀ تازه و مِثلِ بارِش ها بر نباتات – چنانکه باران و برف از آسمان می بارد و به آنجا بر نمی گردد؛ بلکه زمین را سیراب کرده آن را بارور و برومند می سازد و برزگر را تخم و خورنده را نان می بخشد، همچنان کلام من که از دهانم صادر گردد خواهد بود. نزد من بی ثمر نخواهد برگشت بلکه آنچه را که خواستم به جا خواهد آورد و برای آنچه آن را فرستادم کامران خواهد گردید.

     خدا روح را به میزان عطا نمی کند – از پُریِ او جمیعِ ما بهره یافتیم و فیض به عوض فیض – مِثلِ روغنِ نیکو بر سَر است … یعنی … هارون که به دامن ردایش فرو می آید.

مزمور 3:133 ؛ تثنیه 48:4 ؛ مزمور 3:133 ؛ هوشع 5:14 ؛ تثنیه 2:32  ؛ اشعیا 55: 10-11 ؛ یوحنا 34:3 ؛ یوحنا 16:1 ؛ مزمور 2:133