ماه هفتم | روز اول

 بامداد


ثمرۀ روح … و نیکویی است.

     چون فرزندانِ عزیز به خدا اقتدا کنید – دشمنان خود را محبت نمائید و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبید و با آنانی که از شما نفرت کنند احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند دعای خیر کنید. تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید. زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع می سازد و باران بر عادلان و ظالمان می باراند – پس رحیم باشید چنانکه پدر شما نیز رحیم است.

     میوۀ نور، در کمالِ نیکوئی و عدالت و راستی است.

     لیکن چون مهربانی و لطفِ نجات دهندۀ ما خدا ظاهر شد؛ نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محض رحمتِ خود ما را نجات داد به غُسلِ تولدِ تازه و تازگی که از روح القدس است. که او را به ما به دولتمندی افاضه نمود به توسّط نجات دهندۀ ما عیسی مسیح – خداوند برای همگان نیکو است و رحمتهای وی بر همۀ اعمال وی است – او که پسر خود را دریغ نداشت بلکه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود، چگونه با وی همه چیز را به ما نخواهد بخشید!

غلاطیان 22:5 ؛ افسسیان 1:5 ؛ متی 44:5-45 ؛ لوقا 36:6 ؛ افسسیان 9:5 ؛ تیطس 4:3-6 ؛ مزمور 9:145 ؛ رومیان 32:8

شامگاه


ابن عزر  نامیده گفت: تا بحال خداوند ما را اعانت نموده است.

     ذلیل بودم و مرا نجات داد – خداوند مُتبارک باد زیرا که آواز تضرُع مرا شنیده است. خداوند قوّتِ من و سپرِ من است. دلم بر او توکّل داشت و مدد یافته ام پس دل من به وجد آمده است و به سرودِ خود او را حمد خواهم گفت.

     به خداوند پناه بُردن بهتر است … از توکل نمودن بر امیران – خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست؛ که امیدِ او بر یهُوّه خدای وی می باشد – ایشان را به راهِ مستقیم رهبری نمود تا به شهری مسکون در آمدند – از جمیع سخنان نیکوئی که خداوند به خاندان اسرائیل گفته بود سخنی به زمین نیفتاد بلکه همه واقع شد.

     هنگامی که شما را بی کیسه و توشه دان و کفش فرستادم، به هیچ چیز محتاج شدید؟ گفتند: هیچ – زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایۀ بالهای تو شادی خواهم کرد.

اول سموئیل 7 : 12 ؛ مزمور 116 : 6 ؛ مزمور 28 : 6-7  ؛ مزمور 118 : 8-9 ؛ مزمور 146 : 5 ؛ مزمور 107 : 7 ؛ یوشع  21 : 45 ؛ لوقا 22 : 35 ؛ مزمور 63 : 7