ماه چهارم | روز دوم

 بامداد


اگر به تمامی دل به سوی خداوند بازگشت نمائید و خدایان غیر و عشتاروت را از میان خود دور کنید و دلهای خود را برای خداوند حاضر ساخته او را تنها عبادت نمائید.

ای فرزندان، خود را از بُتها نگاه دارید – خداوند می گوید: از میان ایشان بیرون آئید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود. خداوند قادر مطلق می گوید.

محال است که خدا و ممونا را خدمت کنید.

خدای غیر را عبادت منما زیرا یهُوّه که نام او غیور است خدای غیور است – او را به دل کامل و به ارادت تمام عبادت نما زیرا خداوند همۀ دلها را تفتیش می نماید و هر تصوّر فکرها را ادراک می کند.

اینک به راستیِ در قلب راغب هستی … پس حکمت را در باطن من به من بیاموز – انسان به ظاهر می نگرد و خداوند به دل می نگرد – ای حبیبان، هر گاه دل ما، ما را مذمّت نکند در حضور خدا اعتماد داریم.

اول سموئیل 3:7 ؛ اول یوحنا 21:5 ؛ دوم قرنتیان 6: 17-18 ؛ متی 24:6 ؛ خروج 14:34 ؛ اول تواریخ ایام 9:28 ؛ مزمور 6:51 ؛ اول سموئیل 7:16 ؛ اول یوحنا 21:3

شامگاه


چون پسر انسان آید آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟!

به نزد خاصان خود آمد و خاصانش او را نپذیرفتند – روح صریحاً می گوید در زمان آخر بعضی از ایمان برگشته.

به کلام موعظه کنی و در فرصت و غیر فرصت مواظب باشی و تنبیه و توبیخ و نصیحت نمائی با کمال تحمّل و تعلیم. زیرا ایّامی می آید که تعلیم صحیح را متحمل نخواهند شد بلکه بر حسب شهوات خود خارش گوشها داشته معلمّان را بر خود فراهم خواهند آورد. و گوشهای خود را از راستی برگردانیده به سوی افسانه ها خواهند گرائید.

ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچکس اطلاع ندارد؛ نه فرشتگان و نه پسر هم. پس برحذر و بیدار شده دعا کنید زیرا نمی دانید که آن وقت کِی می شود – خوشابحال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد – آن امید مبارک و تجلّیِ جلالِ خدای عظیم و نجات دهندۀ خود ما عیسی مسیح را انتظار کشیم.

لوقا 8:18 ؛ یوحنا 11:1 ؛ اول تیموتاوس 1:4 ؛ دوم تیموتاوس 2:4 ؛ مرقس 13: 32-33 ؛ لوقا 37:12 ؛ تیطس 13:2