ماه هشتم | روز پانزدهم

 بامداد


خدای سلامتی … شما را در هر عملِ نیکو کامل گرداناد تا ارادۀ او را به جا آورید.

            کامل شوید؛ تسلی پذیرید؛ یک رأی و با سلامتی بوده باشید و خدای محبت و سلامتی با شما خواهد بود.

            محضِ فیض نجات یافته اید به وسیلۀ ایمان. و این از شما نیست بلکه بخشش خداست. و نه از اعمال تا هیچکس فخر نکند – هر بخشندگیِ نیکو و هر بخششِ کامل از بالا است و نازل می شود از پدرِ نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گَردِش نیست.

            نجاتِ خود را به ترس و لرز به عمل آورید. زیرا خداست که در شما، بر حسبِ رضامندی خود، هم اراده و هم فعل را به عمل ایجاد می کند – به تازگی ذهنِ خود، صورتِ خود را تبدیل دهید تا شما دریافت کنید که ارادۀ نیکوی پسندیدۀ کاملِ خدا چیست – پُر شوید از میوۀ عدالت که به وسیلۀ عیسی مسیح برای تمجید و حمد خداست.

            نه آنکه کافی باشیم که چیزی را به خود تفکُر کنیم که گویا از ما باشد بلکه کفایتِ ما از خداست.

عبرانیان 13: 20-21 ؛ دوم قرنتیان 13 :10 ؛ افسسیان 2: 8-9 ؛ یعقوب 17:1 ؛ فیلیپیان 2: 12-13 ؛ رومیان 2:12 ؛ فیلیپیان 11:1 ؛ دوم قرنتیان 5:3

شامگاه


اینک او را فریفته به بیابان خواهم آورد و سخنان دلآویز به او خواهم گفت.

            خداوند می گوید: از میان ایشان بیرون آئید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم … و شما مرا پسران و دختران خواهید بود؛ خداوند قادرِ مُطلق می گوید – ای عزیزان، چون این وعده ها را داریم، خویشتن را از هر نجاستِ جسم و روح طاهر بسازیم و قُدّوسیت را در خدا ترسی به کمال رسانیم.

            عیسی نیز تا قوم را به خون خود تقدیس نماید، بیرون دروازه عذاب کشید. لهذا عارِ او را بر گرفته بیرون از لشگرگاه به سوی او برویم.

            (عیسی) بدیشان گفت: شما به خلوت به جای ویران بیائید و اندکی استراحت نمائید – خداوند شبان من است. محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. در مرتعهای سبز مرا می خواباند و نزد آبهای راحت مرا رهبری میکند. جانِ مرا بر می گرداند و به خاطر نام خود به راههای عدالت هدایتم می نماید.

هوشع 14:2 ؛ دوم قرنتیان 6: 17-18 ؛ دوم قرنتیان 1:7 ؛ عبرانیان 13 :12-13 ؛ مرقس 31:6 ؛ مزمور 23: 1-3